Tweewekelijks spreekt Investment Officer met topmensen uit de financiële wereld over hun carrière, hun leven en hun passies. Maarten Rooijakkers, CEO van de vermogensbeheerder CapitalatWork Foyer Group, kijkt deze keer in De Spiegel.
Maarten Rooijakkers is gedelegeerd bestuurder van CapitalatWork, de vermogensbeheerder die in de Benelux actief is en waarvan hij al achttien jaar topman is. Daarvoor was hij CEO van de Nederlandse vermogensbeheerder Theodoor Gilissen Bank in België, wat we nu kennen als Insinger Gilissen en daarvoor was hij CEO van MeesPierson België. ‘Door mijn naam die eerder Nederlands dan Vlaams klinkt, bestaat nog altijd de perceptie dat ik een Nederlander ben. Nochtans ben ik bij de Jezuïeten naar school gegaan en heb ik mijn legerdienst in het Belgische leger gedaan. Ik ben dus een echte Belg, weliswaar met Nederlandse roots. Mijn ouders waren Nederlanders die op jonge leeftijd naar België zijn verhuisd omdat mijn vader aan de slag kon op de financiële afdeling van een textielbedrijf in Turnhout.’
Teletekst
‘Mijn vader is enkele weken geleden onverwachts overleden. We prijzen ons gelukkig dat hij op zijn 93ste een vredige en pijnloze dood kon ondergaan. Maar het blijft natuurlijk een groot verlies. Hij was mijn maatje. Bijna wekelijk ging ik nog bij hem langs en dan praatten we over de beurs, economie en financiën. Hij heeft mijn interesse in beleggen ook aangewakkerd toen ik jong was. Als ik toen thuiskwam, dan stond teletekst altijd open met daarop de aandelenkoersen. Ik vond dat toen al heel intrigerend.’
Voorzichtige belegger
‘Mijn vader heeft mijn kijk op beleggen in grote mate beïnvloed. Ik herinner me een moment toen ik nog studeerde. Het was na de crash van 1987 en hij belde me in paniek op. Hij had ook geïnvesteerd in opties en zijn beleggingsportefeuille – bedoeld voor zijn pensioen en voor zijn kinderen – was in rook opgegaan. Hij zat daar enorm mee in, ook al stelde ik hem gerust dat hij zich over zijn kinderen niet ongerust moest maken. Wij konden onze boontjes wel doppen. En uiteindelijk is het allemaal wel goed gekomen. Maar dat moment heeft een hele diepe indruk nagelaten. Het heeft me gevormd tot de voorzichtige belegger die ik nu ben.’
Liever coach dan CEO
‘Het is soms eenzaam als CEO. Je komt af en toe terecht in situaties waarin je merkt dat mensen zich niet helemaal openstellen, gewoon omdat je CEO bent. Of dat er dingen worden gedeeld, waar ik bewust buiten word gehouden. Dat is nu eenmaal zo. Ik heb dat altijd vreemd gevonden dat mensen je anders benaderen, gewoon omdat je CEO bent. Nog altijd voel ik me lichtjes ongemakkelijk als medewerkers me voorstellen als hun CEO. Want zo zie ik mezelf niet. Ik zie mezelf als teamleider en coach.’
Eerste beleggen, dan werken
‘Ik belegde al bij CapitalatWork nog voor ik er werkte. Op het einde van de jaren negentig werd ik al benaderd om er te komen werken, maar mijn loyaliteit naar mijn toenmalige werkgever was te groot om de overstap te maken. Maar ik was wel zo onder de indruk van de beleggingsfilosofie, dat ik toen besloot om de weinige spaarcenten die ik toen had bij CapitalatWork te laten beleggen.’
Pragmatisch
‘Wat me energie kost? Te veel vergaderen. Ik ben nogal pragmatisch en ga redelijk snel naar de kern. Oeverloze discussie, daar houd ik niet van. Net zoals van mensen die het glas alleen maar halfleeg zien, zonder dat ze zelf met oplossingen of nieuwe ideeën komen. Ik heb er geen probleem mee als mensen kritiek geven, vaak is die terecht. Maar kanaliseer die op de juiste manier. Probeer iets bij te dragen. Leg het neer bij de mensen die er dag in dag uit mee bezig zijn. Doe iets met je kritiek.’
Pensioen
‘Ik ben 59 jaar, maar ik ben nog helemaal niet bezig met mijn pensioen. Mijn prioriteit is nog altijd om van CapitalatWork een nog mooier en beter bedrijf te maken. Tegelijkertijd besef ik goed dat ik word omringd door professionele en competente mensen. Het laatste wat ik wil is dat zij zouden vertrekken, omdat ze denken dat ik nog te lang op mijn stoel zal blijven zitten. Dat wil ik absoluut vermijden. Als de aandeelhouder of de raad van bestuur vindt dat het moment is aangebroken om een stap opzij te zetten, dan zal ik me daarnaar schikken.’
Deconnecteren
‘Ik ben nooit helemaal gedeconnecteerd op vakantie, wat de mensen rondom mij af en toe ook verwijten. Ik blijf via mijn smartphone en de iPad mijn mails opvolgen. Dat zit in mij. Dat komt voort uit een soort van plichtsbesef en misschien een beetje controledrang. Maar het is al beter dan vroeger.’
